សមាជិកពេញសិទ្ធិ ISO

 សេដ្ឋកិច្ចនៃតំបន់ Lancang-Mekong ពឹងផ្អែកជាចម្បងលើវិស័យកសិកម្ម ដែលជួយដល់ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនជាង 60%។  ដោយភាគច្រើនចូលរួមក្នុងផលិតកម្មខ្នាតតូច វិស័យនេះ គឺជាផ្លូវឆ្ពោះទៅរកការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ ដែលធ្វើឱ្យក្លាយជាតំបន់ផ្តោតសំខាន់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ និងសមាហរណកម្មក្នុងតំបន់។  ពាណិជ្ជកម្មក្នុង និងក្រៅតំបន់បាននិងកំពុងបង្ហាញពីសក្តានុពលសម្រាប់ទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ ចាប់តាំងពីប្រទេសសមាជិក- Lancang-Mekong Cooperation (LMC) ជាអ្នកនាំចេញកំពូលនៃទំនិញសំខាន់ៗ ដូចជាអង្ករ កាផែ ដំឡូងមី ស្វាយ គ្រាប់ស្វាយចន្ទី បន្លែរ ជ្រូក ត្រី ចេក ស្ករ។ល។ ប៉ុន្តែតម្លៃនៃផលិតផលដែលផលិតបាន មិនបានថ្លៃល្អដូចការរពឹងទុកឡើយ។ មូលហេតុ គឺបណ្តាលមកពីក្នុងតំបន់នេះ មានពីរប្រទសជាសមាជិកពេញសិទ្ធិនៃស្ថាប័ន ISO និង៣ ប្រទេសទៀតមិនទាន់ក្លាយទៅជាសមាជិក នៃស្ថាប័ន ISO នៅឡើយ ដូចជាកម្ពុជា ភូមា ឡាវ។ តាមលក្ខ័ណនៃសមាជិក ប្រទេសមួយត្រូវមានតំណាងមួយដែលតំណាងអោយប្រទេសរបស់ខ្លួន។ ឯកបុគ្គល ឫក្រុមហ៊ុនមិនអាចធ្វើជាតំណាងបានឡើយ។ រីឯកម្ពុជាមានមន្ទីរពិសោធន៏ ៤ ដែលមិនមែនជាសមាជិកពេញសិទ្ធិ ISO member bodies ដូចខាងក្រោម៖

មន្ទីរពិសោធន៏ផលិតផលកសិកម្ម និងចំណីអាហារកម្ពុជា 

មន្ទីរពិសោធន៏របស់ក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម 

មន្ទីរពិសោធន៏របស់ក្រសួងឧស្សាហកម្ម (វិទ្យាស្ថានស្តង់ដារ កម្ពុជា ISC) 

មន្ទីរពិសោធន៏របស់វិទ្យស្ថានប៉ាស្ទ័រកម្ពុជា

ដើម្បីវីស័យនេះរីកចំរើន និងជួយដល់ជីវភាពប្រជាជនជាងបានទាល់តែមានមន្ទីរពិសោធន៏មួយដែលមានការទទួលស្គាល់ជាសមាជិកពេញសិទ្ធិ ISO member bodies ស្តងដារអន្តរជាតិ សំរាប់ធ្វើការសិក្សាស្រាវជ្រាវ កែច្នៃផលិតផលផលកសិកម្មទៅជាផលិតផលសំរេចសំរាប់នាំចេញ ជំនួសអោយការនាំចេញវត្ថុធាតុដើម ព្រមទាំងអាចទាញយកតម្លៃបន្ថែមជួយវិស័យនេះមានររីកចំរើនដូចការរំពឹងទុក។ សូមអរគុណសន្តិភាព និងសូមអភ័យទោសបើការសរសេររបស់ខ្ញុំបាទឈ្មោះ យ៉ន សុវណ្ណ មានការប៉ះពាល់ ឫមិនសមរម្យត្រង់ចំណុចណាមួយ

កាបូន ឌីអុកសុីត Carbon Dioxide (CO2)

ខ្ញុំបានឮដោយផ្ទាល់នៃការជជែកអំពីបញ្ហាសុខភាព ពេលខ្លះបន្ទោសនៃការដាំដើមឈើជុំវិញផ្ទះ ជាហេតុនាំអោយមានការភាយកាបូនឌីអុកសុីតនៅពេលយប់ធ្វើអោយប៉ះពាល់ដល់សុខភាព។ ដូច្នេះ ដើម្បីកាត់បន្ថយនៃការភ័ណ្ឌច្រឡំទៅថ្ងៃមុខ ខ្ញុំសូមសរសេរតាមបែបវិទ្យាសាស្ត្រនៃមុខងារកាបូនឌីអុកសុីត Carbon Dioxide (CO2) ដែលខ្ញុំបានអាន និងចែកគ្នាដឹងទុកជាចំណេះដ៏តូចមួយដើម្បីសុខភាពល្អដល់ មនុស្ស សត្វ និងផែនដីចំពោះ CO2. 

កាបូន ឌីអុកសុីត (Carbon Dioxide) CO2 ជាឧស្មានគ្មានព៍ណ គ្មានរសជាតិ អាចរលាយក្នុងទឹក គឺជាអាសុីតដែលមានដង់សុីតេធ្ងន់ជាងខ្យល់ស្ងួតប្រមាណ៥៣% វាមាននៅក្នុងបរិយកាសផែនដី និងជាប្រភពកាបូនចម្បងសំរាប់ជិវិតនៅលើផែនដី។ រាល់ជីវិតមនុស្ស សត្វ រុក្ខជាតិ ប្រើពន្លឺព្រះអាទិត្យដើម្បីសំយោគកាបូអុីដ្រាត (Carbohydrate) ពីកាបូន ឌីអុកសុីត និងទឹក (Carbon Dioxide+Water) នៅក្នុងដំណើរការដែលគេហៅថា “រស្មីសំយោគ” ដែលផលិតអុកសុីសែន ជាផលិតផលកាកសំណល់។ ជាលទ្ធផលអុកសុីសែនត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ ហើយកាបូឌីអុកសុីតត្រូវបានបញ្ចេញចោលជាសារធាតុសរីរាង្គដោយសពាង្គកាយអេរ៉ូប៊ិកទាំងអស់នៅពេលដែលពួកវារំលាយមេតាប៉ូលិសសរីរាង្គ។ ដោយសារុក្ខជាតិត្រូវការកាបូន ឌីអុកសុីតសម្រាប់ការធ្វើរស្មីសំយោគ ហើយមនុស្ស សត្វ ពឺងផ្នែកលើរុក្ខជាតិជាអាហារ CO2 គឺ​ចាំបាច់សំរាប់ការរស់រានមានជីវិត នៃជីវិតនៅលើផែនដី និងមានមុខងារផ្សេងៗទៀត។ 

ជាកាពិត កាបូនឌីអុកសុីត CO2 អាចពុលមែន នៅពេលដែលវាស្ថិតនៅក្នុងកម្រិតកម្ពស់ប្រហែល៣០គីឡូមែត្រពីភពផែនដី ដោយធៀបជាមួយកម្ពស់ទឹកសមុទ្រ ។ 

ដូច្នោះ បើវាស្ថិតនៅបរិកាសនៃផែនដីវិញ វាមិនពុលទេ និងមានអត្ថប្រយោជន៏ច្រើនជាងការរៀបរាប់ខាងលើ និងសូមមេត្តាកុំយល់ប្រឡំដោយស្មានៗ និងសូមមេត្តាចូលរួមដាំដើមឈើដើម្បីរួមចំណែកធ្វីអោយសុខភាពផែនដី និងរាល់ជីវិតនៅលើផែនដីកាន់តែប្រសើរឡើង។   ដោយលោក យ៉ន សុវណ្ណ